Żywienie koni – jakie siano wybrać, granulowane, czy zwykłe?

Aby koń był zdrowy i miał ochotę dla nas pracować, musimy odpowiednio go karmić, czyli dostarczać mu wszystkim niezbędnych dla jego organizmu elementów odżywczych. Głównym posiłkiem, ale nie jedynym, jest siano. Może ono być w postaci źdźbeł suchej trawy ze świeżo skoszonej łąki lub wyselekcjonowane siano granulowane. Obydwa rodzaje tego dania można stosować wymiennie.

Siano granulowane – zamiennik suchej trawy – kiedy i jak podawać?

Trawokulki wprowadzamy, gdy kończy się zapas zwykłego siana lub jest ono wątpliwej jakości. Najczęściej wykorzystuje się granulowane siano w okresie jesiennozimowym i wczesnowiosennym. Sprawdza się ono także w żywieniu konia, który ma problem z przeżuwaniem, jest osłabiony, chory, ma ubytki w uzębieniu lub nie ma ich już wcale. Granulat jest również świetną alternatywą dla koni podatnych na alergie wziewne. To schorzenie przeważnie pojawia się, gdy wierzchowce dostają zwykłe siano pełne kurzu i pyłu, który gromadzi się w suchych źdźbłach trawy podczas nieprawidłowego jej przechowywania.

Siano granulowane dzielimy na porcje i podajemy je zawsze świeżo namoczone. Moczy je w czystej i ciepłej wodzie i dopiero w takim wydaniu je podajemy ulubieńcowi. Przeważnie stosuje się proporcje 2-3 litry wody na 1 kg pelletu. Moczenie powinno trwać zaledwie 15 – 20 minut. Wierzchowce, które nigdy wcześniej nie jadły takiej paszy, mogą stronić od niej, dlatego warto zwierzę zachęcić poprzez dodanie do masy ziaren owsa. Dodatek ziarna polepszeniem smak posiłku i sprzyja wolniejszemu jedzeniu. Koń jedzący powoli, szybciej czuje sytość niż ten, który zjada łapczywie.

Kolejność podawania strawy dla konia – co pierwsze: siano, czy ziarno?

Pierwsze, co podajemy koniowi do jedzenia, to siano i jest ono nazywane paszą objętościową. Dzięki temu żołądek zaczyna produkować kwas żołądkowy powoli, a wyprodukowana ślina podczas przeżuwania wytwarza enzymy, które wspomagają trawienie. Zamiast siana tradycyjnego, można podać siano w granulkach. Paszę treściwą (ziarno i inne pokarmy dla koni) podajemy jako drugie danie. Jeżeli zmienimy kolejność, zaszkodzimy naszemu wierzchowcowi.

Przy podaniu zwierzęciu do jedzenia jako pierwsze danie owsa, a nie siana, u konia może wystąpić zaburzenie trawienia oraz może to mieć wpływ na wytworzenie się w żołądku kopytnego nadżerek i wrzodów. Może także być przyczyną ochwatu w ostrej postaci. Dzieje się tak, gdyż żołądek nie został wstępnie przygotowany przez spożycie siana do trawienia ziarna. Z tego powodu żołądek trawi tylko część ziarna i przepycha go dalej. W jelicie cienkim również znaczna część owsa pozostaje niestrawiona i przechodzi do jelita grubego, gdzie ziarno zaczyna fermentować, doprowadzając do wzdęć i ochwatu.

Jak przechowywać trawokulki i jak długo są pełnowartościowe?

Przechowywanie siana w formie pelletu jest bardzo proste. Sprasowane siano pakowane jest w worki foliowe, które można łatwo unieść i przenieść. Dzięki mocnej strukturze worka granulat zabezpieczony jest przed zawilgoceniem i butwieniem. Granulat można łatwo z worka przesypać do koryta. W razie rozsypania się suchego granulatu na podłogę można go łatwo pozbierać lub zamieść. Dzięki temu stajnia jest zawsze czysta nawet w czasie przygotowywania paszy, jak i podczas karmienia koni.

Sprasowane siano w formie granulek (pelletu) zajmuje znacznie mniej miejsca w stajennej spiżarni niż sucha trawa luzem czy w siatce, beli lub kostce. Trawokulki zachowują swój pierwotny skład odżywczy przez cały rok, dlatego można granulatem konie przez wszystkie 12 miesięcy, licząc od daty produkcji na opakowaniu. Sucha trawa niesprasowana zawiera natomiast z każdym miesiącem składowania coraz mniej związków pokarmowych. Tradycyjne siano traci swój skład odżywczy znacznie szybciej, dlatego pod koniec zimy jest ono już mało wartościowe i tutaj z pomocą przychodzi siano w granulkach.